De Pandora Papers bewijzen dat veel mensen met een groot vermogen zich schuldig maken aan belastingontduiking. In 2016 kwamen de Panama Papers uit, waarbij documenten van een trustkantoor blootgesteld werden aan journalisten. Een jaar later openbaarde de Paradise Papers de financiële gegevens van drie kantoren. De Pandora Papers geven nóg meer informatie vrij, namelijk dat van 14 trustkantoren in belastingparadijzen. Deze keer duiken bijna 3 keer zoveel namen op in de data dan vorige keren. Het is niet duidelijk wie achter de lekken zit.
Het verschil tussen belasting ontwijken en ontduiken
We spreken van belastingontduiking als inkomens of vermogen worden achtergehouden en dat is illegaal. Bij belastingontwijking worden belastingverplichtingen wel nagekomen, maar belastingplichtigen maken gebruik van verschillen in regelgeving waardoor belasting ontweken kan worden. Belastingontwijking is legaal, maar de Belastingdienst trekt wel een duidelijke grens. Op Belastingdienst.nl is meer informatie te vinden over de grens tussen belastingontduiking en belastingontwijking.
Wat staat er in de Pandora Papers?
De Pandora Papers bestaan uit meer dan 12 miljoen documenten. Denk hierbij aan pdf’s, Word-documenten, e-mails en spreadsheets. De data is vrijgegeven aan het Internationaal Consortium van Onderzoeksjournalisten (ICIJ), die het vervolgens deelde met journalisten wereldwijd. In de documenten zijn namen van meer dan 330 ministers en 130 miljardairs naar voren gekomen. Ook informatie over hoe (voormalig) wereldleiders Koning Abdullah van Jordanië, Tony Blair en Vladimir Poetin zaken deden met offshore-bedrijven is verstrekt. Ook de eigenaren van de off-shore bedrijven zijn de pineut. Er zijn namelijk 95.000 namen van eigenaren van off-shorebedrijven vrijgegeven. Bij een groot deel van de transacties blijkt geen sprake te zijn van juridische overtredingen.
Lees ook: Wat moet je doen bij een storing van de Belastingdienst?
Wat staat er in de Pandora Papers over Nederland?
Ook Minister Hoekstra is genoemd in de Pandora Papers. De demissionair minister van Financiën maakte tot 2017 deel uit van een besloten beleggingsclub. Hij investeerde jarenlang in een brievenbusfirma op de Britse Maagdeneilanden. Zelf geeft hij aan dat hij niet wist dat het bedrijf daar gevestigd was. De actie van de minister is niet illegaal, maar wordt ook niet helemaal gewaardeerd omdat hij veel belasting heeft ontweken.
